2. decembar 2021. godine u 19.00 časova

OTVARANJE SAMOSTALNE IZLOŽBE

 RADULA BOŠKOVIĆA

 RAJSKA SCENA

RADULE BOŠKOVIĆ, rođen u Novom Sadu, 2. februara 1954. godine. Školu za primenjenu umetnost u Novom Sadu, grafički odsek, završio 1972. godine, a 1978. godine diplomirao na Fakultetu za primenjene umetnosti u Beogradu, na Odseku grafike, u klasi profesora Branislava Makeša i grafiku knjige, kod profesora Bogdana Kršića. Od 1979. godine član je ULUV-a (Udruženje likovnih umetnika Vojvodine). Živi i radi u Novom Sadu. Bavi se slikarstvom, grafikom, scenografijom i grafičkim oblikovanjem. U Srpskom narodnom pozorištu radio od 1981. kao dizajner i osnivač Dizajn studija,pa kao umetnički direktor Marketinga, potom kao direktor Kulturnog Centra Novog Sada, od 2002.- 2006. godine i ponovo u Srpskom narodnom pozorištu, kao rukovodilac Promo centra, do 2019. godine. Član “Art Direktor kluba Vojviodine” i Udruženja umetnika „Likovni krug“ iz Petrovaradina, od osnivanja. ZNAČAJNI PROJEKTI Monumentalne slikarsko-grafičke kompozicije na stalnoj postavci Vojvođanskog muzeja (pozivni konkurs) Neke od značajnih nagrada i priznanja: • Nagrada republičkog SIZ-a kulture za grafiku, na Oktobarskom salonu u Beogra[1]du, 1978. godine; • Nagrada za grafiku na „Likovnom susretu“ u Subotici, 1979. godine; • „YU paleta mladih“ za grafiku, Vrbas, 1980. godine; • Nagrada Cetinjskog centra za kulturu na salonu „13. novembar“, 1980. godine; • Treća nagrada za pozorišni plakat na „Sterijinom pozorju“, 1991. godine; • Prva nagrada za pozorišni plakat na „Sterijinom pozorju“, 1998. godine; • Godišnja nagrada Srpskog narodnog pozorišta, 2001. godine; • Pokrajinska nagrada „Iskra kulture“ za doprinos razvoju kulture za 2002. godinu • Grand prix na izložbi „Srpski pozorišni plakat“, Kragujevac 2007. godine • Srebrna medalja „Jovan Đorđević“ Srpskog narodnog pozorišta, Novi Sad, 2012. godine. Izlagao samostalno preko pedeset puta, u zemlji i inostranstvu i na mnogobrojnim značajnim kolektivnim izložbama (slika, grafika, plakata i grafičkog oblikovanja). Učestvovao na mnogim umetničkim kolonijama i radionicama u zemlji i inostranstvu

„Slikarstvo Radula Boškovića se kreće u realnstičkom maniru i onda kada su nadrealistički elementi i detalji vaseljene skladno prisustni na slikama. Upravo tako svetlost i tama čine sklad i ravnotežu na delu ostvaruju otkrivajući vrednog autora koji je svojom suptilnošću prodro duboko u amalgam umetničkog. Pragreh je još jedna tema koja zaokuplja slikara pa su Adam i Eva prisutni na više Boškovićevih dela ali uvek obavijeni ljubavlju koja ih vodi bez obzira na potonju kaznu koja ih očekuje. Oni su zarobljeni uhvaćeni u mreži greha a zapravo zarobljeni iskrenom ljubavlju koja je mnogo čvršća, recimo večna. I slika stvaranja sveta kojom Bošković svesno komunicira sa Mikelanđelom zapravo je odraz i umetnikove ali i biblijske istine po kojoj je žena stvorena od rebra muškarca. Portreti koje nam Bošković nudi kao da su iz renesansnog doba okupani savremenim trenutkom, a atmosfera na njima je odraz karaktera koji nas svojim uzdržanim pogledom uvode u njihovu nedokučivost, neke nepojmljive tajne. Pajaci jesu motiv koji veliku Boškovićevu ljubav prema teatru otvoreno i glasno potvrđuju, a njihova igra jeste ona čudna identifikacija sa životom kao igrom. Prisustvo voća, pre svega rajskih jabuka ali i slike mrtve prirode još jednom nam otkrivaju vrednog umetnika čije stvaralaštvo ga postavlja u sam vrh naše slikarske reprezentacije. Konačno slika špajza svedenog kolorita jeste refleksija umetnikove mladosti, dok naspram nje dijalog vodi slika usamljenog čamca koja očekuje ostarelog čamdžiju. Sjajna postavka oplemenila je likovnu scenu Subotice a izložena u Zadužbini „Dušana Radića“ ovom galerijskom prostoru dodala još jednu vrednu umetničku zvezdicu.“

Mile Tasić